در آوریل ۲۰۲۰ یک خانم ۲۵ ساله بدون سابقه بیماری خاص دچار تب، بدن درد، سرفه خشک و اختلال بویایی شد. بر اساس نتیجه مثبت تست PCR و سی تی اسکن ریه پزشکان ابتلا به ویروس کوید ۱۹ را تشخیص دادند. مراقبت های بالینی معمول برای او اعمال شد و بعد از مدتی بهبودی حاصل شد. اما در طی یک ماه بعد از آن علایم مربوط به اختلال بویایی و چشایی در او تشدید می‌شدند. در مرحله‌ی بهبود این زن بو و مزه‌ی نامطبوعی را احساس می‌کرد. طبق معاینه گوش، حلق و بینی همه چیز نرمال به نظر می‌رسید. بررسی سی تی اسکن سینوسی نیز مشکل خاصی را نشان نمیداد. علاوه بر زینک و مولتی ویتامین و تمرین مربوط به حس چشایی بویایی، corticosteroid داخل بینی و دهان نیز برای او تجویز شد. با این حال علایم او به مدت سه ماه ادامه داشتند و به همین خاطر برای بررسی بیشتر به کلینیک نورولوژی ارجاع داده شد. نتیجه معاینات مربوط به عصب شناسی او نیز نرمال بود. بررسی ام آر آی مغزی که شامل نواحی olfactory bulbs و sulci بود برای او انجام شد و خوشبختانه نمودی از اختلال ساختاری یا سیگنالی در آن فرد پیدا نشد. اما در طی بررسی fMRI بعدی سعی در تحریک حس بویایی وقفه دار با استفاده از عطری مطبوع بود. در این بررسی از تکنیک Bold و تصویرهای multiplanar T1 weighted استفاده شد. طبق بررسی ها هیچ گونه فعالیتی در ناحیه‌ی کورتکس اوربینافرانتال مشاهده نشد، حال آن‌که کورتکس uncus/piriform سیگنال قوی Bold را نشان می‌داد.
لینک خبر
https://jamanetwork.com/journals/jamaneurology/fullarticle/2775589
